در ایالات متحده آمریکا، تروما شایع ترین علت مرگ و میر زیر 40 سال می باشد و حدود نیمی از مرگ و میر آن، مربوط به ضربه سر است. در بیمار با آسیب دیدگی حاد، توجه به راه هوایی، علایم حیاتی، قفسه سینه، خونریزی و بی حرکتی ستون فقرات، قبل از مغز اهمیت دارد.بازآموزی مواجهه با ضربه متعدد و ضربه سر برای کلیه کارآموزان، کارورزان، پزشکان عمومی، دستیاران و متخصصین رشته های جراحی توصیه می شود.اهداف مقاله:1- افزایش آگاهی به اهمیت راه هوایی، تنفس و گردش خون در تروما.2- مخاطب بتواند نحوه برخورد به آسیب راه هوایی، تنفس و گردش خون در تروما را بیان کند.3- افزایش آگاهی به جایگاه جراحی عمومی و جراحی مغز و اعصاب در تروما.4- مخاطب بتواند نحوه برخورد به آسیب دیدگی های مغز را بیان کند.با مطالعه دقیق این مقاله، مخاطب باید بتواند به حداقل 80 درصد سوالات مطرح شده پاسخ درست بدهد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

پیشینه و هدف: MEWDS بیماری نادر و با اتیولوژی نامشخصی است که موجب کاهش ناگهانی دید می گردد. نظر به اهمیت تشخیص افتراقی آن، به معرفی یک مورد آن که به بیمارستان لبافی نژاد مراجعه نمود، اقدام می گردد. معرفی مورد: مرد 65 ساله ای با کاهش ناگهانی دید چشم راست مراجعه کرد. در معاینه فوندوس چشم مبتلا، ضایعات سفید رنگ متعدد در اطراف دیسک و ماکولا، در نواحی سطحی و عمقی شبکیه مشاهده می شد. در آزمایش میدان بینایی بیمار، بزرگ شدن نقطه کور به طور مشخص دیده شد. در آنژیوگرافی نکته خاصی مشاهده نشد. کاهش مختصر ولتاژ ERG گزارش شد. بیمار با تشخیص MEWDS تحت نظر قرار گرفت. بعد از گذشت دو ماه دید بیمار و میدان بینایی وی به طور قابل توجهی بهبود یافت. نتیجه گیری و پیشنهادها: MEWDS یک بیماری التهابی داخل چشمی نادر با علت نامشخص است. سیر بیماری معمولا خوش خیم است و ضایعات به صورت خودبه خود محو می شوند و دید ظرف 6 تا 8 هفته بهبود می یابد. دقت در تشخیص به موقع و در نظر گرفتن تشخیص افتراقی با سایر موارد پیدایش سندرم  white dot شبکیه، توصیه می گردد.

ارزشیابی کیفیت یکی از مهم ترین ابزارهای مدیریت جهت بهبود عملکرد و در زمره وظایف مدیران است. ارزشیابی باعث تحقق اهداف سازمانی و ارتقا سطح توانایی های کارکنان می شود. از سوی دیگر موجب بالا بردن کیفیت بهبودی بیماران و باز گرداندن آن ها به خانه و خانواده می شود.این مطالعه مقطعی با هدف تعیین کیفیت ارایه مراقبت پرستاری در انجام تزریق وریدی در بخش های بیمارستان بقیه اله (عج) انجام شده است. تعداد 95 نفر از کارکنان پرستاری واجد شرایط به عنوان نمونه پژوهش انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات چک لیستی بود که اعتبار علمی و اعتماد آن مورد تایید قرار گرفته بود.نتایج این بررسی نشان داد که کیفیت ارایه مراقبت پرستاری در انجام تزریق وریدی توسط کارکنان پرستاری در 16 درصد موارد خوب، در 66 درصد در حد قابل قبول و در 18 درصد با کیفیت غیر قابل قبول بوده است. به عبارت دیگر می توان گفت نحوه فعالیت 82 درصد کارکنان پرستاری در انجام تزریق وریدی در سطح خوب و قابل قبول ارزیابی شده است.به علاوه یافته ها بیانگر آن بود که بین کیفیت انجام مراقبت های مربوط به ارتباط تزریق وریدی با متغیرهای سن، سابقه، کار، جنس و مدرک تحصیلی کارکنان پرستاری رابطه معنی دار آماری وجود داشته است.با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش پیشنهاد می شود با اجرای برنامه ها ی آموزشی حین خدمت و ترغیب کارکنان پرستاری به ارایه مراقبت بر اساس دستورالعمل استاندارد موجبات بهبود کیفیت ارایه مراقبت در انجام تزریق وریدی فراهم گردد.

استفاده از سنجش کمی گنادوتروپین کوریونی انسان (hCG) و سونوگرافی ترانس واژینال با قدرت تفکیک پذیری بالا(high resolution) باعث تشخیص زود هنگام حاملگی خارج رحمی (Ectopic Pregnancy:EP) و موارد بیشتری از درمان کنزرواتیو شده است. درمانهای دارویی غیر جراحی مانند تزریق موضعی یا سیستمیک متوترکسات (MTX)، آنتاگونیست اسید فولیک به عنوان یک روش درمان جایگزین برای زنان مبتلا به EP پذیرفته شده است. در این مطالعه ما به مقایسه پیامدهای درمان دارویی موارد EP پاره نشده با استفاده از تزریق دوز واحد و متعدد متوترکسات پرداخته ایم.این بررسی یک کار آزمایی بالینی تصادفی است. تشخیص موارد EP با سطح سرمی 1800IU/L≤βhCG و عدم رویت حاملگی داخل رحمی یا با سطح سرمی ثابت βhCG یا افزایش آن کمتر از 50% طی 48 ساعت داده می شد. دو روش برای تجویز MTX بکار گرفته شد و نتیجه اصلی، مقایسه میزان موفقیت بین دو پروتکل دوز واحد و متعدد بود. این آنالیز شامل 108 خانم با تشخیص EP بود که بعد از درمان MTX با روش دوز واحد یا متعدد پی گیری شدند.از میان 54 بیمار درمان شده با پروتکل دوز واحد 48 بیمار با موفقیت درمان شدند (88.9%) و از میان 54 بیمار درمان شده با پروتکل دوز متعدد 50 بیمار موفق داشتند (92.6%) که تفاوت میان میزان موفقیت در دو گروه از نظر آماری معنی دار نبود (OR=0.64,P=0.7)  با  (CI=0.17-2.4)نتایج مطالعه ما نشان می دهد که درمان با دوز واحد MTX به اندازه دوز متعدد موفقیت آمیز است. اینکه کدام پروتکل به عنوان اولین قدم درمان موارد انتخاب شده EP بهترین درمان خواهد بود با کارآزمایی بالینی تصادفی و با در نظر گرفتن عوارض جانبی، هزینه درمان و سایر جنبه های درمانEP با MTX بطور واضح تری نشان داده خواهد شد.